Hallo allemaal,

Mijn eerste week in Zambia zit er al weer bijna op! Zondag ben ik na een lange reis, met veel wachten, aangekomen op het vliegveld in Livingstone. Hier werd ik opgehaald en naar het huis gebracht waar ik samen met ongeveer 25 andere vrijwilligers verblijf. ’s Middags ben ik nog even naar het centrum, dat ongeveer 3 kilometer verder op is, geweest om onder andere geld (kwacha) te pinnen.

Maandag was hier een Independence Day dus alle vrijwilligers waren nog een dag vrij. We zijn naar een zwembad in de buurt geweest om af te koelen. Op maandagavond wordt er altijd voetbal gespeeld op een ‘voetbalveld’ dicht bij ons huis. De lokale kinderen spelen samen met de vrijwilligers die willen voetballen. De meisjes zitten aan de kant en vlechten de lange haren van de vrijwilligers. Ik kwam dan ook met een mooi kapsel terug… De kinderen (en volwassenen ook trouwens) zijn hier erg gek op voetbal en weten dan ook heel goed wie Robben, Van Persie en Sneijder zijn.

De volgende dag was mijn oriëntatiedag, dit bestond uit een korte uitleg over van alles en nog wat en ’s middags een ‘rondleiding’ door het centrum, met handige punten zoals de bank, de supermarkt en de telefoonwinkel.

Woensdag ging ik dan echt voor het eerst naar de school. Er liep iemand mee zodat ik de weg zou weten, het was alleen 1,5 uur lopen en het was ’s ochtends al erg warm. Eenmaal aangekomen kwam ik terecht in the fifth grade, dit zijn kinderen tussen de tien en de veertien jaar ongeveer. Deze eerste dag heb ik de les gekeken en de opdracht nagekeken die de leerlingen moesten maken. Ik heb van de leraar het Engels boek gekregen zodat ik de volgende dag de Engels les kon doen. Toen ik vroeg wat er op het programma stond kwam het er op neer dat ik maar iets moest doen.

De volgende dag ga ik samen met iemand anders uit het huis die op dezelfde school zit op de fiets naar school. Fietsend is het ongeveer 25 minuten de heenweg dus dat is een stuk beter dan 1,5 uur lopen. Terug is het langer omdat het dan heel warm is en we de bult op moeten. Van alle kanten wordt er muzungu, muzungu geroepen als je ergens loopt of fietst. Dit is het woord voor een blank persoon en zo begroeten ze je. De kleine kinderen worden echt helemaal enthousiast en staan te springen, te roepen en te zwaaien. Zodra ik op school kom verandert dit in teacher, teacher! Heel schattig.

Vandaag geef ik de Engels les en ik merk al snel dat er een groot verschil zit in het niveau van de kinderen. Sommigen leren echt iets van de les en sommigen snappen er niet erg veel van. Dat is het lastige van zo’n grote klas (bijna veertig kinderen denk ik, soms met vier op na onze mening een tweepersoonsschoolbankje) met veel leeftijdsverschillen. Gelukkig vindt de leraar het allemaal prima (denk ik), hij zit immers op het bankje achterin de klas, met gesloten ogen.

Eind van de middag gaan we naar de Victoria Falls en wauw, het is echt zo mooi! Beeldschoon. We lopen naar een hotel waar we de zonsondergang gaan kijken. Langs het pad komen we zebra’s en giraffen tegen, zoals er bij ons honden en katten lopen, op misschien vijf meter afstand.

De laatste dag van de schoolweek doe ik weer de Engels les en dit maal zie ik de leraar denk ik twee minuten en verdwijnt hij om buiten op een stoel in de schaduw te gaan zitten, haha.. De kinderen willen heel graag hun best doen en willen dan ook geen fouten maken in de opdrachten. Ik heb ook al twee keer gehad dat in de pauze er een van de kinderen naar mij toe kwam omdat hij/zij samen een Engels verhaaltje wilde lezen.

Dit weekend gaat de temperatuur nog verder omhoog en is het tegen de veertig graden. We zijn dan ook nu bij het zwembad om af te koelen!

In de eerste week zijn er heel veel indrukken op mij af gekomen en ik ben dan ook ’s avonds erg moe van alles, de warmte, de prikkels en de drukke kinderen op school. Maar tegelijk is het ook een super gave ervaring en vind ik het leuk om hier te zijn!