Maandag begon de normale schoolweek weer en kwam ik dan ook aan in een volle klas. Vandaag gaan we een brief schrijven, na de uitleg is het tijd voor de kinderen om zelf een brief te schrijven. Het niveauverschil komt hier echter weer heel erg naar boven. Sommigen begrijpen de indeling totaal niet, terwijl er nog een voorbeeld voor hun neus op het bord staat. Ook is het lastig voor ze om zinnen te maken en iets te vertellen in de brief. Daar moeten we nog op oefenen.

’s Middags bedenk ik dan ook een aantal dingen die ik in de klas met ze kan gaan doen. Ik heb een spellingspelletje gemaakt, een aantal vragen bij een leesboekje en een soort puzzel voor de snelle kinderen die zich anders gaan vervelen.

Het is maandag dus dat betekent soccerclub aan het einde van de middag. Dit keer neem ik mijn camera mee en alle (kleinere) kinderen die geen voetbal spelen willen graag poseren voor een foto. Ik doe een klapspelletje met een aantal kinderen terwijl een jongetje foto’s maakt met mijn camera. Althans dat denk ik, ondertussen maakt hij een filmpje van het klapspelletje. Geen idee hoe hij zo snel weet hoe de camera werkt, maar ik vind het wel leuk! (filmpje komt onder video’s te staan)

De volgende dag doen we in de les de past tense en de opdracht die ik had bedacht voor de snelle kinderen komt meteen van pas. De kinderen moeten van gehusselde letters een woord maken, in dit geval moet het een dier zijn. O N B A B O, wordt baboon. De kinderen vinden het helemaal geweldig! Die middag doe ik niet erg veel en zit ik met een boek in de schommelstoel te relaxen.

Wanneer ik woensdag op school aan kom op school heeft mijn klas gymles. De meisjes en de jongens zijn gescheiden, de meisjes doen een spel waarbij ze in teams tegen elkaar moeten scoren door een bal in een mand te gooien, de jongens spelen voetbal. De leraar komt naar mij toe om te vragen of ik het goed vind om met een groepje kinderen aan hun Engels te werken. Over twee weken (inmiddels over een week) zijn er toetsen, daarom kunnen ze wel wat extra hulp gebruiken, onder het motto beter laat dan nooit. We slepen wat stoelen naar buiten en nemen plaats bij een bord dat voor ons is neergezet. Prima plek, totdat er om tien uur geen schaduw meer te vinden is, haha. We doen het spellingspelletje dat ik heb bedacht en ook dit vindt iedereen weer heel leuk. De meeste bekende woorden als school en house gaan prima, maar woorden als picture en animal (waarvan je denkt dat het ook wel een bekend woord is) worden erg lastig gevonden. Wanneer ik weg ga willen alle meisjes knuffelen, see you tomorrow teacher!

De volgende dag beginnen we met lezen. Ik heb vijf leesboekjes met vragen en er zijn ongeveer vijftien kinderen. Ik zet eerst een groepje van vier jongens en een meisje aan het lezen, waarna ik voor de rest een opdracht op het bord schrijf. Het is de bedoeling dat ze zelfstandig gaan werken en dat ik bij beide groepjes kan helpen. Echter hebben de jongens zo veel moeite met lezen dat ze zonder hulp niet verder komen, maar ook ben ik nog bezig met het andere groepje. Ik merk al snel dat dit op dit moment nog niet werkt. Aangezien de vier jongens toch met z’n allen over een boekje hangen, gaan we met z’n allen lezen en moeten de boekjes gedeeld worden. Na een tijdje was de concentratie weg en werd het een gekke huis, al helemaal toen de rest van de klas al pauze had, daarom vandaag maar vijf minuten eerder pauze! Na de pauze is het weer tijd voor het spellingspelletje wat voor veel gejuich en blije gezichten zorgt. Om twaalf uur is het weer tijd om te gaan en krijg ik opnieuw een afscheid met knuffelde meisjes en de Zambiaanse handdruk van de jongens.

Aan het eind van de middag hebben we de eerste echte regenbui. Het valt met bakken uit de hemel en de straten overstromen en staan blank. Ik was net in town, toen ik terug kwam moest ik eerst het zwembad voor het huis passeren voordat ik naar binnen kon. Later regent het wat minder hard, maar toch regent het wel een paar uur.

De volgende dag is dat dan ook goed te zien, de straten liggen op sommige plekken vol met zand, stenen, takken en bladeren van bomen. Zoals elke vrijdag is het een beetje een rommelige dag. Er zijn zo’n acht kinderen en we beginnen weer met lezen. Iedereen is geconcentreerd bezig en ik lees samen met een van de jongens, die erg veel hulp nodig heeft. Bij het woord she roept hij steeds beautiful en een woord als is herkent hij ook niet. Het lezen bestaat vooral uit het gokken naar woorden, extra hulp is dus wel nodig. Na de pauze komt een van de meisjes naar me toe en vraagt of ze naar huis mag gaan omdat haar broertje zich niet lekker voelt, dat is hier een hele normale smoes. Wanneer ik zeg dat de les nog minder dan een uur duurt dus dat ze daarna kan gaan, antwoordt ze met oke, ik kom er aan. Vervolgens heb ik haar niet weer gezien. Ik ben er al achter dat dit vrij normaal is voor een vrijdag is. Met de kinderen die er wel zijn doe ik na de pauze een grammatica opdracht en is het daarna tijd voor een spelletje omdat het bijna weekend is.

Dit weekend ga ik twee dagen op safari in Botswana. We vertrekken zaterdagochtend om zeven uur. We rijden naar de Zambia border en gaan vanaf daar met een bootje naar de overkant, naar Botswana, dit is echt maar twee minuten. We zien de overkant al. Daar worden we naar de plek gereden vanaf waar de safari start. We gaan eerst met een super gave mega jeep het Chobe park in. We zien meteen al heel veel olifanten, van heel dicht bij. Er staat een olifant naast de jeep en komt met zijn slurf naar mij toe, op dat moment is de afstand tussen mij en de olifant minder dan een armlengte, hoe gaaf! In de middag gaan we met een boot. We zien nijlpaarden, krokodillen, buffels, veel verschillende vogels en nog meer dieren, weer van heel dichtbij. We zien ook een olifant de rivier oversteken, daarna gooit hij zand over zich om zich te beschermen tegen de brandende zon. Ik vond olifanten altijd al hele mooie dieren maar om dit van zo dichtbij te zien is echt bijzonder.

’s Avonds kamperen we in het park, tussen de dieren dus. Dit is pas echt kamperen! We hebben ’s nachts (gelukkig) geen enge bezoekers gehad. De volgende ochtend gaan we om half zeven weer in de jeep. In de ochtend zijn de leeuwen actief omdat het dan nog niet te warm is. Helaas hebben we alleen hun sporen gezien. Verder zien we de ochtend niet erg veel dieren, het is rustig deze ochten. Om tien uur hebben we een brunch/lunch bij het kamp waarna we om elf uur weer op pad gaan. De middag zien we veel meer dieren, grote kuddes zebra’s en olifanten en een aantal giraffen, en we zien zelfs leeuwen. Echt super gaaf!

We zijn rond een uur of vijf thuis en iedereen is moe. Ik kan niet wachten om alle foto’s en video’s op mijn laptop te zetten en te bekijken. Dat is dan ook het eerste wat ik doe na een goede douche. We sluiten het weekend af met het lekkerste schepijs van Livingstone en dan kruip ik lekker mijn bed, het weekend zit er weer op!

Ik ga proberen alle foto’s de uploaden, maar de wifi is erg slecht hier dus ik weet niet of het op dit moment lukt, dus het kan op een later moment worden! De foto's staan wel op mijn Facebook. Ik vind het erg leuk om te zien dat iedereen het zo leuk vindt om te lezen en te zien wat ik hier allemaal doe, dankjulliewel!